درمان بیماری لثه پیشرفته

پریودنتال پریودنتال یا بیماری لثه یک بیماری التهابی پاتولوژیک لثه و بافت های نگهدارنده استخوان (بافت پریودنتال) اطراف دندان است.

اگر بهداشت دهان و دندان به درستی رعایت نشود با ایجاد پلاک دندانی و ترشح سموم از میکروب‌های آن بافتهای مجاور تحت تأثیر قرار می‌گیرند. اگر مشکلی در هر یک از اجزا، نگهدارنده دندان در استخوان ایجاد شود فرد دچار بیماری پریودنتال شده است. این بیماری در مراحل اولیه یا درگیر کردن لثه باعث ایجاد التهاب لثه می‌شود که با خونریزی در هنگام لمس یا مسواک زدن آغاز می‌شود. در مراحل بعدی با درگیر شدن الیاف نگهدارنده و استخوان به مراحل پیشرفته تری می‌رسد. با فرارسیدن حالت پیشرفته این بیماری دندان‌ها لق شده و از دست می‌روند.
دو بیماری شایع پریودنتال عبارتند از: Gingivitis : التهاب لثه در گردنه دندان پریودنتیت : التهاب مؤثر بر استخوان و بافت دندان.

پریودنتیت(بیماری لثه پیشرفته)

پریودنتیت، نوع شدید بیماری پریودنتال است که در آن، بافت لثه دچار تحلیل جدید می شود و به عقب می رود. به طوری که دیگر انسجامی ندارد و نمی تواند حالت عایق و چسبنده ای به دندان داشته باشد. در انواع شدیدتر، این باقت لثه کاملا در اطراف دندان ها از بین می رود و می توان بخشی از ریشه دندانی را مشاهده کرد که با درد و خونریزی شدید نیز همراه است. ممکن است در اثر پیشرفت جدی آن، استخوان نگهدارنده دندان هم دچار آسیب هایی شود و در این صورتف احتمال لق شدن و از دست دادن دندان بسیار بالاست.

پریودنتیت هم دارای انواع مختلفی است مانند پریودنتیت مزمن که پیشرفت بیماری در آن تدریجی است اما در نوع پریودنتیت تهاجمی، تخریب لثه به سرعت اتفاق می افتد که البته خیلی شایع نیست و گفته می شود بیشتر موروثی است. درمان:

این بیماری به طور کامل قابل درمان نیست زیرا همان طور که گفته شد، بافت لثه و استخوان از بین می رود(البته نه به طور کامل) و دیگر قابل ترمیم نیست مگر با جراحی های پیچیده. اما می توان با درمان پزشکی مانند جرم گیری مرتب، مسواک زدن و کشیدن نخ دندان روزانه، استفاده از دهانشویه و مصرف آنتی بیوتیک و…، از پیشرفت آن جلوگیری کرد و شرایط را بهبود بخشید.